برای بسیاری افراد، موی سر بخشی از هویت آنهاست. به همین دلیل است که از دست دادن آنها برای فرد ناراحت‌کننده است، علیرغم آن که می‌دانیم ریزش مو عارضه‌ای شایع در جامعه است. به‌وجود آمدن ناحیه‌های طاسی در فرق سر و یا از دست‌دادن سریع بخشی از موهای سر می‌تواند اعتماد بنفس ما را تحت‌الشعاع قرار دهد. دائمی یا موقتی بودن ریزش مو تا حد زیادی بستگی به دلیل پیدایش آن دارد. در بسیاری از موارد راهکارهایی وجود دارد که با انجام آنها می‌توانید سرعت ریزش موی سر را کاهش دهید و یا حتی آن را رفع کنید.
گام اول در این مسیر شناختن دلایل ریزش مو و گزینه‌های شما در مقابله با آنهاست.
عوامل به وجود آورنده ریزش مو
پیش از پرداختن به این مسئله، لازم است بدانیم ریزش موهای سر تا حدودی طبیعی است. هر انسان به طور متوسط 100 تار مو در روز از دست می‌دهد. این روندی طبیعی است و نباید موجب نگرانی شود.
برخی فاکتورها ممکن است الگوی طبیعی رشد و ریزش موی سر را مختل کند. در برخی موارد ممکن است به‌یکباره تعداد موی بیشتری از حد نرمال ریزش کند و در پی آن موها دوباره به اندازه اول رشد نکنند.
معمولا عوامل ژنتیکی در ریزش مو دخیل هستند. در واقع یکی از شایع‌ترین دلایل ریزش مو یا طاسی، مختل‌شدن چرخه رشد مو توسط هورمونهاست. اندازه فولیکول‌های مو کاهش یافته و تدریجاً توانایی خود برای تولید موی تازه و ضخیم را از دست می‌دهند. در آقایان این روند با عقب رفتن تدریجی خط پیشانی دیده می‌شود، تا آنجا که تنها بخش نعل گونه‌ای در طرفین و پشت سر فرد موهای خود را حفظ می‌کنند. در خانم‌ها از دست رفتن موها در تمام سر پراکنده است و به شکل باریک شدن موها در تمام فرق سر نمایان می‌شود.
همچنین ممکن است عوامل خارجی باعث ریزش مو شوند. وارد شدن استرس‌هایی از قبیل تغییرات شدید در رژیم غذایی، بیماری‌های مزمن، حاملگی، کم‌خونی، و کمبود ویتامین می‌توانند باعث ریزش ناگهانی تعداد زیادی از موی سر شوند که با نام تلوژن افلوویوم (Telogen Effluvium) شناخته می‌شود. در این شرایط، تعداد موی بیشتر از حد معمول وارد فاز استراحت یا Telogen می‌شوند، و نهایتاً این رشته موها می‌ریزند. از آنجایی که تعداد ریزش بر تعداد رشد مجدد غلبه می‌کند، از دست دادن موها در سر نمایان می‌شود. خبر خوب این است که بسیاری از افراد با پشت سر گذاشتن استرس به‌وجود آورنده مشکل، موهای خود را باز می‌یابند.
بیماری خود-ایمنی به نام «آلوپسی آره‌آتا» باعث می‌شود سیستم ایمنی بدن شما به فولیکول‌های مو حمله کند، که منجر به پیدایش طاسی منطقه‌ای می‌شود. ریزش موی ناشي از کشش موها (Traction alopecia) بر اثر کشش مداوم ، فشار، و یا استرس مکانیکی طولانی‌مدت بر روی موها پیش می‌آید. خوشبختانه از آنجا که این عوارض باعث ایجاد اسکار نمی‌شوند، فولیکول‌های مو کاملا از بین نمی‌روند.
آیا پیشگیری از ریزش مو امکان‌پذیر است؟
بر اساس نوع عامل به‌وجود آورنده، برخی انواع ریزش مو قابل پیشگیری هستند. برای مثال اگر روش بستن یا بافتن موها موجب از دست‌رفتن موها می‌شود، می‌توانید موهایتان را روش‌های آزادانه‌تری ببندید. قرار نگرفتن در شرایط استرس‌زا و رژیم غذایی صحیح، می‌تواند در پیشگیری از بروز تلوژن افلوویوم مفید واقع شود. اگر ریزش موی شما بر اثر عوارض جانبی مصرف داروهاست، ممکن است با جایگزینی آن با یک داروی دیگر و یا متوقف‌کردن مصرف آن (با توصیه پزشک معالج) این مسئله را برطرف کنید.
در خصوص الگوهای طاسی خانم‌ها و آقایان، ممکن است نتوانید به‌طور کامل مانع آن شوید ولی برای کاستن از سرعت رشد آن می‌توانید اقداماتی انجام دهید.
روش‌های درمانی مقابله با ریزش مو
یکی از اولین اقدامات بسیاری از افراد پس از مشهود شدن ریزش موی سر، مصرف ماینوکسیدیل (Minoxidil) است. این دارو به صورت موضعی روی پوست سر استفاده می‌شود و می‌تواند باعث کند شدن روند ریزش مو و بازیابی بخشی از موهای از دست‌رفته شود. نکته‌ای که در این خصوص باید بدانید این است که کسب نتیجه از این دارو ماه‌ها زمان می‌برد و برای تداوم اثرات درمانی ماینوکسیدیل، باید پیوسته از آن استفاده کنید.
یک روش درمانی دیگر در این زمینه، تزریق PRP است. پلاسمای غنی شده از پلاکت، از خون خود شما گرفته می‌شود و علاوه بر تقویت موها، برای التیام سریع‌تر زخم‌ها و جوانسازی پوست صورت نیز به‌کار می‌رود.
اگر نگران ریزش موی سر خود هستید برای معاینه و کسب مشاوره از دکتر رشیدی، با ما تماس بگیرید.